Dit is een testartikel 1

Getuigenissen uit de allervroegste Kerk Door pastoor Smith Inleiding 1 Ignatius van Antiochië 2 Polycarpus 3 Clemens 4 De Didache 5 De Pastor van Hermas 6 Vrouwenstemmen 7 De Apocriefen 8 De Woestijnvaders Inleiding Vaak denken wij dat het Nieuwe Testament het enige christelijke geschrift is uit de eerste eeuw. Maar er zijn er meer. Zij geven een prachtig getuigenis van de eerste generaties Christenen. De ‘apostolische vaders’ Zo wordt sinds de 17e eeuw een groep schrijvers genoemd uit de eerste en tweede eeuw. De term is wellicht niet heel erg gelukkig, omdat we dan eerder denken aan de apostelen. Bedoeld is ‘vaders’ in het geloof, zoals de Kerkvaders. Maar dan uit het ‘tijdperk’ van de apostelen. Deze ‘vaders’ groeiden op in contact met de eerste generatie christenen. Als we bedenken dat de apostel Johannes nog leefde toen Trajanus keizer werd in het jaar 98, kunnen we ons voorstellen hoe de eerste eeuw gekleurd werd door de nog in leven zijnde ooggetuigen. Johannes had Jezus meegemaakt, had in de nabijheid van Maria geleefd, kende Petrus en Paulus, wist van de vervolgingen en de verspreiding van het Evangelie. Hij bleef tot aan zijn dood op hoge leeftijd de schakel met het begin. Apostolisch wil ook zeggen, dat deze ‘apostolische vaders’ in de Traditie van leer en liturgie stonden van de Apostelen. Zoals de Apostolische Geloofsbelijdenis (het korte Credo dat wij op zondag vaak bidden) apostolisch is omdat het geloof van de Apostelen erin beleden wordt. Tot de apostolische vaders horen Ignatius, Clemens, Polycarpus en Papias. Daarnaast zijn er nog enkele geschriften: de Pastor van Hermas, brief aan Diognetus, de brief van Barnabas, de Leer van de Twaalf apostelen (de Didaché). Vooral de acht brieven van Ignatius, de twee brieven van Clemens, de brief van Polycarpus en de Leer van de Twaalf Apostelen zijn van onschatbare waarde. Hun betekenis Deze vroegchristelijke geschriften geven een inkijk in het leven en de leer van de eerste christenen. Enkele geschriften ervan hadden een eeuw later een bijzondere status en werden lokaal tot de gezagvolle geschriften gerekend, zoals de Evangeliën en de brieven van Paulus. Maar de Kerk heeft later bepaald dat ze niet tot de geïnspireerde Schriften behoren. Toch kunnen ze wel bijdragen om de